Powitanie wiosny na szczycie o wschodzie...

Pierwszego dnia wiosny przypomniałem sobie fajną wycieczkę, jako lata temu odbyłem z ekipą z forum Góry-Szlaki. 
Pojechaliśmy na wschód słońca na Pilsku.

Na forum pada propozycja aby przywitać wiosnę na Pilsku. O wschodzie słońca. Mam wolne więc się dopisuje. 
Chwilę po północy wsiadam do auta Zbyszka, który zabiera kilka osób. 
O drugiej meldujemy się na parkingu. 

Dołączamy do reszty ekipy - jest nas chyba dziesiątka. Parę minut później ruszamy. O czołówkach. Mijamy salamandrę, zaczyna padać śnieg. Po czwartej meldujemy się w kuchni turystycznej w schronisku na Miziowej.

Kanapki, ciasto, wygłupy. Szarlotkę przyniosła tu koleżanka, która ma nicka...Szarlotka 😀

Schodzą do nas kolejne dwie osoby nocujące w schronisku i ruszamy na szczyt. 

Z relacji na forum:

Pierwszy na szczycie słowackim jest laynn. Zdeterminowany, bezkompromisowy … wie że tym razem nie będzie to „prawie wyprawa”. Pozostali docierają mniej lub bardziej spóźnieni … nie ma to znaczenia, i tak nie ma słońca i prawie nic nie widać. Ale to nie jest ważne, weszliśmy i to się liczy, a wschodów słońca jest już dosyć w necie. Choćby na stronie klubowej. 
Link do relacji. Słowa Zbyszka.

Laynn to mój nick. Wcześniej na kilku wyjazdach nie udawało się dotrzeć na szczyt - wtedy to był okres, że wycieczka bez zaliczonego szczytu, nie była pełna, więc było parę relacji zwanych "prawie".

Mimo braku szans na wschód - wokół panuje pełne zachmurzenie, chcę dotrzeć na szczyt punktualnie o godzinie, której wstaje słońca. Dziś się udaje, choć można to nazwać "prawie wschodem" 😁

Potem witam po kolei kolejne osoby:

Tu podziwiamy przepiękny wschód, potem sesje robimy i czas na zejście.

pierwszy siedzący od krzyża to ja

Wszak w górach liczy się aby z nich bezpiecznie zejść.

Schodzimy znów do schroniska:

Nieco widoków:

To dopiero drugie wyjście z lustrzanką w góry. I ostatnie zdjęcia robione na automacie. Żeby ładnie to powiedzieć, to napiszę tak. Średnio kadrowane, z fatalnymi szumami. Dla porównania 2010 vs 2024:

No cóż, klimat zdjęć niczym z kliszy 😂

Potem następuje zejście do Korbielowa:

gdzie w jakiejś knajpie pijemy kawę/piwo i następuje rozjazd do domu.

Mimo braku wschodu do dziś z wielkim sentymentem wracam do tego wyjazdu. U mnie to była chyba jedna z ostatnich wycieczek w tak dużym gronie (poza rodzinnymi wyjazdami).