Na szlakach gór mniejszych i większych

Po majówce, czas na kolejną wycieczkę rodzinną i ognisko, więc podsyłam znajomym propozycję trasy i teraz pozostaje liczyć na dobrą pogodę - ta według prognoz ma być dobra. 

Zachód słońca był bez szału, a wieczorne dyskusje skończyły się szybko z powodu zmęczenia. Krótka noc się zaś nieco dłużyła. Do budzika o...czwartej. Bo w planach mamy jeszcze wschód słońca.  zdjęcie Adriana jak dosypiam nad ranem pod namiotem...

W tym roku oglądałem już wschód i zachód słońca w górach, wycieczki były krótsze, dłuższe, z rodziną, była wycieczka na ognisko to w końcu nastał czas na wycieczkę z namiotem, szumnie zwaną biwakiem. Gdy już byłem pewien terminu, rzucam kilku osobom temat. Ostatecznie jadę z Adrianem.

Krótki wpis dotyczący złapania na zdjęciu zorzy.

Długi weekend majowy kończymy wycieczką do pięknej wsi leżącej na Pogórze Wielickim - Lanckorony.

Jak świętować, to w pięknym miejscu! Taki cel nam przyświecał na tegoroczną majówkę. Dlatego pojechaliśmy na jedno z piękniejszych miejsc w Beskidzie Śląskim.

W końcu nadszedł ten dzień - na pierwszą rodzinną wycieczkę w góry. No to ruszamy!

Wiosna to idealny moment, by jak co roku wrócić na Jurę. Tym razem padło na lasy za Niegowonicami.

Wiosna w tym roku nadeszła bardzo szybko - pierwszy raz marzenia o cieple w lutym od lat się spełniły, ale temperatur ponad 20 stopni na końcu marca, to się nie spodziewałem a właśnie takie nastały w Święta Wielkanocy. Po co więc siedzieć w domu?   W primaaprilisowy poniedziałek ruszamy na krótki spacer - tym razem w góry.

Plany na weekend były pierwotnie inne, ale znów dała znać o sobie klątwa wolnego weekendu.  Co to za klątwa? Ano taka, że dwa dni przed wolnym jest piękna pogoda, która się psuje w wolne...na szczęście znalazłem okno pogodowe na niedzielę, więc szybka zmiana planów, pobudka w środku nocy, kawa na stacji i ruszamy! A na miejscu wita nas wiosenny...śnieg! Od razu ostrzegam - dziś zdjęć będzie ogromna ilość!

Gdzież to moje nogi jeszcze nie były w Beskidzie Śląskim? Gdzie można znaleźć prawdziwy łańcuch na szlaku w tym paśmie? O tym niżej w relacji.

Ostatnia wizyta w Sosnowieckim  Egzotarium  przypomniała mi, o braku wpisu dotyczącego wycieczki w Gliwickiej Palmiarni, do której zresztą zagłębiowski obiekt był często porównywany. W Palmiarni byliśmy dwukrotnie, zdjęcia mam właśnie z tej pierwszej wycieczki, zresztą i wrażenia najfajniejsze też zrobiła pierwsza wizyta. W Gliwickim miejskim parku pierwsze szklarnie powstały w roku 1880, natomiast obiekt, który można zwiedzać, choć wielokrotnie przebudowywany, to powstał w roku 1924. Podzielony jest obecnie na pięć pawilonów, mieszczących ponad 5600 roślin (niektóre mają 150lat - choć na wejściu znaleźliśmy drzewo opisane na wiek 200 lat), oraz różne zwierzaki. Tyle z krótkiego opisu, teraz czas na zwiedzanie. Największe wrażenie robi wysokość - szczególnie, że stosunkowo niedawno byliśmy w starym Sosnowieckim Egzotarium, które było dużo niższe; co zresztą finalnie doprowadziło do zburzenia i postawienia nowego budynku. Obiekt jest podzielony na pięć pawilonów. W pierwszym pawilonie r

Odnalazłem zdjęcia z wakacji i z racji kichy pogodowej z wielką przyjemnością je obejrzałem i...stwierdziłem, że spiszę krótko wizytę na Mazurach, spędzonych w ramach urlopu. Relacja z przed kilku lat, ale wcześniej nie spisana na blogu.

Egzotarium w Sosnowcu to, cytując Wikipedię 'obiekt wystawienniczo-edukacyjny' stojący w parku miejskim, po wojnie zbudowano w nim Palmiarnie i Akwarium - i zaczęto wtedy właśnie mówić na to Egzotarium. Miejsce, które bardzo lubiłem odwiedzać jako dziecko, z wielką przyjemnością pojechałem pokazać je córce parę lat temu, a w tym roku pojechaliśmy zobaczyć nowe Egzotarium.

Gdy w listopadzie udało mi się zimę przywitać w górach, nie spodziewałem się, że kolejne spotkanie z nią będzie prawie dwa miesiące później. Ale tradycji musi stać się zadość - jak jest ładna pogoda - pracuję lub mam inne obowiązki. Gdy mogę jechać to prognozy nie dają żadnych szans na słońce, ładną pogodę. I tak zleciał grudzień i prawie cały styczeń, ale na samo koniec miesiąca jednak się ruszyłem, choć znów tradycja dała o sobie znać. Dzień przed wyjazdem prognozy nieco się popsuły...co jednak wyszło na plus!