Na szlakach gór mniejszych i większych

Niewyspany, zmęczony ale zadowolony, z kawą w ręku spoglądam na śpiący jeszcze Kraków leżący pode mną...by po chwili wsiąść znów za kierownicę i ruszyć na wschód.  Dziś wycieczka w starym stylu - solo.  Kierunek - wschód. Jadę w Beskid Niski!

Październik. Miesiąc chyba najciekawszy, najbardziej kolorowy. W tym roku znów udało się spędzić weekend w górach. Tym razem padło na Pieniny. W planach mamy ruszyć na szlaki, popodziwiać kolorową jesień i widoki z jednych z najpiękniejszych polskich gór - Pienin. Taki plan, a jak wyszło?

Nie raz dostaję pytanie od znajomych - gdzie polecił bym pojechać w góry? Gdzie jest pięknie w górach?  Gdzie pojechać, gdzie wejść by obejrzeć piękne widoki? No to spróbuję dać kilka pomysłów na widokowe wycieczki. 

Na zakończenie kalendarzowego lata, wspólnie z moimi dziewczynami pojechaliśmy na spacer w klasykę Beskidu Żywieckiego. Na szlak trzech hal.

Wycieczka w Sokole Góry albo szlakiem jaskiń na Jurze - tak można opisać naszą wycieczkę na pożegnanie upałów.

Na koniec wakacji podjechaliśmy do Krakowa, wycieczka odbyła się w pewną upalną sobotę. Pojechaliśmy na krótki spacer po mieście, oraz na...pewną atrakcję dla jednej osoby z naszej rodziny.

Z rana mgła, owce, wędrówka pod górę, kilka hal z żółciejącymi trawami, wrzosy, w końcu słońce i piękne widoki choć nie za dalekie, żmija, kąpiel pod wodospadem i na koniec śmierdzące źródła - oto w skrócie opis niedzielnej wycieczki.

Pomysł na tą wycieczkę rzuciła żona - a może pojedziemy zobaczyć jakieś ładne miasto w okolicy? Potem wrzuciła w neta pytanie o najładniejsze śląskie rynki i pojechaliśmy.

Rankiem na niebie błękit i cudnie świeci słońce, szkoda, że ławki są w cieniu, bo jakże przyjemnie by się jadło śniadanie ogrzewając się promieniami słonecznymi. Jedząc śniadanie rozmyślam gdzie dziś pokierować swe nogi. W planach była Andrzejówka, Piotrek polecał mi Ruprechtický Špičák ja zaś mam ochotę obejrzeć Czerwone Skałki. Każdy cel w innym kierunku, więc gdzie iść? 

Mogę powoli już zacząć odliczać - jeszcze cztery pozostały. Cztery pasma górskie, w których mnie jeszcze nie było, cztery razem z Ślężą, która mimo sporej wysokości względnej (ponad 500m), przynależy nie do gór, a do Przedgórza Sudeckiego. To jakie góry właśnie odwiedziłem? Zapraszam do lektury.

Wiadomo, urlop to odpoczynek, plaża, kąpiele w morzu i te słoneczne.  Oraz zwiedzanie.

Gdy tylko zobaczyłem tą kontrolkę, to myśli się stały od razu czarne. Przed zjazdem z autostrady ma być stacja benzynowa więc postanawiam na nią zjechać, zresztą i tak musieliśmy zatankować. Po tankowaniu otwieram maskę i przegląd silnika. Przy okazji sprawdzam olej - jest więc dzwonie do mechanika. Zostaję uspokojony, że jeśli silnik nie szarpię (nie szarpię), ani nie traci mocy (nie traci) to jechać. Bez paniki. No to jedziemy. Bez paniki.

Spokojny urlop nam w tym roku nie pisany. To od razu warto zaznaczyć. Bo gdy w końcu przychodzi ten dzień, kiedy po pracy chcesz wrócić do domu tylko po to by spakować bagaże do auta i ruszyć na wyczekane i wymarzone wolne a tu nagle dostajesz wiadomością w łeb...że jednak nie, nie pojedziemy! - to pozostaje się tylko załamać!!!  Czy takie widoki: w tym roku to nie dla nas? No dobra, jak widać, jednak mimo, że wszystkie plany wzięły w łeb, to jednak gdzieś pojechaliśmy...

Po majówce, czas na kolejną wycieczkę rodzinną i ognisko, więc podsyłam znajomym propozycję trasy i teraz pozostaje liczyć na dobrą pogodę - ta według prognoz ma być dobra. 

Zachód słońca był bez szału, a wieczorne dyskusje skończyły się szybko z powodu zmęczenia. Krótka noc się zaś nieco dłużyła. Do budzika o...czwartej. Bo w planach mamy jeszcze wschód słońca.  zdjęcie Adriana jak dosypiam nad ranem pod namiotem...

W tym roku oglądałem już wschód i zachód słońca w górach, wycieczki były krótsze, dłuższe, z rodziną, była wycieczka na ognisko to w końcu nastał czas na wycieczkę z namiotem, szumnie zwaną biwakiem. Gdy już byłem pewien terminu, rzucam kilku osobom temat. Ostatecznie jadę z Adrianem.

Krótki wpis dotyczący złapania na zdjęciu zorzy.

Długi weekend majowy kończymy wycieczką do pięknej wsi leżącej na Pogórze Wielickim - Lanckorony.

Jak świętować, to w pięknym miejscu! Taki cel nam przyświecał na tegoroczną majówkę. Dlatego pojechaliśmy na jedno z piękniejszych miejsc w Beskidzie Śląskim.

W końcu nadszedł ten dzień - na pierwszą rodzinną wycieczkę w góry. No to ruszamy!

Wiosna to idealny moment, by jak co roku wrócić na Jurę. Tym razem padło na lasy za Niegowonicami.

Wiosna w tym roku nadeszła bardzo szybko - pierwszy raz marzenia o cieple w lutym od lat się spełniły, ale temperatur ponad 20 stopni na końcu marca, to się nie spodziewałem a właśnie takie nastały w Święta Wielkanocy. Po co więc siedzieć w domu?   W primaaprilisowy poniedziałek ruszamy na krótki spacer - tym razem w góry.

Plany na weekend były pierwotnie inne, ale znów dała znać o sobie klątwa wolnego weekendu.  Co to za klątwa? Ano taka, że dwa dni przed wolnym jest piękna pogoda, która się psuje w wolne...na szczęście znalazłem okno pogodowe na niedzielę, więc szybka zmiana planów, pobudka w środku nocy, kawa na stacji i ruszamy! A na miejscu wita nas wiosenny...śnieg! Od razu ostrzegam - dziś zdjęć będzie ogromna ilość!

Gdzież to moje nogi jeszcze nie były w Beskidzie Śląskim? Gdzie można znaleźć prawdziwy łańcuch na szlaku w tym paśmie? O tym niżej w relacji.

Ostatnia wizyta w Sosnowieckim  Egzotarium  przypomniała mi, o braku wpisu dotyczącego wycieczki w Gliwickiej Palmiarni, do której zresztą zagłębiowski obiekt był często porównywany. W Palmiarni byliśmy dwukrotnie, zdjęcia mam właśnie z tej pierwszej wycieczki, zresztą i wrażenia najfajniejsze też zrobiła pierwsza wizyta. W Gliwickim miejskim parku pierwsze szklarnie powstały w roku 1880, natomiast obiekt, który można zwiedzać, choć wielokrotnie przebudowywany, to powstał w roku 1924. Podzielony jest obecnie na pięć pawilonów, mieszczących ponad 5600 roślin (niektóre mają 150lat - choć na wejściu znaleźliśmy drzewo opisane na wiek 200 lat), oraz różne zwierzaki. Tyle z krótkiego opisu, teraz czas na zwiedzanie. Największe wrażenie robi wysokość - szczególnie, że stosunkowo niedawno byliśmy w starym Sosnowieckim Egzotarium, które było dużo niższe; co zresztą finalnie doprowadziło do zburzenia i postawienia nowego budynku. Obiekt jest podzielony na pięć pawilonów. W pierwszym pawilonie r

Odnalazłem zdjęcia z wakacji i z racji kichy pogodowej z wielką przyjemnością je obejrzałem i...stwierdziłem, że spiszę krótko wizytę na Mazurach, spędzonych w ramach urlopu. Relacja z przed kilku lat, ale wcześniej nie spisana na blogu.

Egzotarium w Sosnowcu to, cytując Wikipedię 'obiekt wystawienniczo-edukacyjny' stojący w parku miejskim, po wojnie zbudowano w nim Palmiarnie i Akwarium - i zaczęto wtedy właśnie mówić na to Egzotarium. Miejsce, które bardzo lubiłem odwiedzać jako dziecko, z wielką przyjemnością pojechałem pokazać je córce parę lat temu, a w tym roku pojechaliśmy zobaczyć nowe Egzotarium.

Gdy w listopadzie udało mi się zimę przywitać w górach, nie spodziewałem się, że kolejne spotkanie z nią będzie prawie dwa miesiące później. Ale tradycji musi stać się zadość - jak jest ładna pogoda - pracuję lub mam inne obowiązki. Gdy mogę jechać to prognozy nie dają żadnych szans na słońce, ładną pogodę. I tak zleciał grudzień i prawie cały styczeń, ale na samo koniec miesiąca jednak się ruszyłem, choć znów tradycja dała o sobie znać. Dzień przed wyjazdem prognozy nieco się popsuły...co jednak wyszło na plus!